Belem

De hotelshuttle heeft ons om 10 uur naar Belem gereden. Hij heeft ons afgezet bij de Tower en hij zal ons om 14.30 uur weer ophalen bij het klooster. Dat is toch wel een mooie service van het hotel dat je dit zo kunt regelen. De toren van Belem ligt erg mooi in de Taag, omringd door het water. Het witte steen van de toren staat mooi tegen de blauwe lucht. Belem is weer in opbouw. De president van Portugal woont er. Vasco de Gama, de ontdekker van de route naar Indië, is hier vandaan vertrokken. Er zijn een aantal nieuwe musea gebouwd. En hier ligt het prachtige Mosteiro dos Jerónimos. Maar eerst naar de Tower waar we 3 kwartier hebben staan wachten. Toen hielden we het voor gezien.Ze hadden computer problemen en daarom mocht er niemand in. Ik zeg plan B en het probleem oplossen zonder je bezoekers te laten wachten. We zijn naar het klooster gelopen waar het vrij druk was. Busladingen toeristen werden er uitgeladen en een aantal Portugese schoolreisjes. De kloostergangen waren erg mooi gemaakt van een witte natuursteen. Lekkere hapjes gekocht bij de beroemdste bakker van Belem en opgegeten op een bankje in de schaduw in het park. Toch nog even terug naar de Taag omdat we een leuk oude vuurtoren waren vergeten te bekijken. Dat viel heel erg tegen want er was niets ouds aan en erg lelijk gemaakt. Vlakbij staat het Monument der Ontdekkingen (Padrão dos Descobrimentos), in de volksmond "niet duwen" genoemd; leuke bijnaam. Teruggelopen naar het klooster waar we ongeveer gelijktijdig met het busje aankwamen. Bij het hotel wat afkoeling gezocht bij het zwembad voordat we naar het centrum van Lissabon zijn gegaan om te eten en Nederland - Argentinië te kijken op een groot scherm. Eerst nog naar de kathedraal, tegen de wijk Alfama, gelopen en weer terug. Wat gedronken en een smakeloze tapas gegeten. Achter ons zaten Engelse jongeren die naar een muziekfestival gaan waar de Artic Monkeys optreden. Maar ze gingen eerst Nederland aanmoedigen op het plein. Ze kwamen uit Manchester en van Persie en van Gaal waren het helemaal. Op het terras voor het grote scherm zijn we gaan eten en we zijn er niet meer weggegaan. Het werd een hele lange avond met veel oranje supporters en een teleurstellend einde. Uitgeschakeld worden door penalties is nooit leuk. Inmiddels reden er ook geen bussen en trams meer richting ons hotel. We zijn naar het Cais do Sodré gelopen waar een nachtbus vertrok naar een plaats in de buurt van ons hotel. Een stevige nachtelijke klim de heuvel op bracht ons weer bij ons hotel waar we gelijk zijn gaan slapen.