Op weg naar Rabat

De taxi zou ons om 15.15 uur komen ophalen want al onze kinderen hadden op deze Koningsdag andere dingen te doen. Keurig op tijd racete hij ons naar Schiphol. Gebruikelijke ritueel met de bagage en nog wat laatste boodschappen doen en de cappuccino met eetlepel want om éėn of andere reden hebben ze nooit een theelepeltje daar. Zal wel met veiligheid van doen hebben, denk ik dan maar. Het KLM-toestel had keurige passagiers die allemaal ruim op tijd waren en we konden daardoor 10 min. eerder vertrekken. Na wat chips en een cola kregen we een Koningsdag chocolaatje. De tijdwinst in Amsterdam verloren we op Charles de Gaulle (CdG) omdat we te vroeg aankwamen en er nog een vliegtuig aan de aankomst gate stond. CdG kennen we nog wel van een eerder overstap. Supergroot en heel ver lopen en we hadden maar 3 kwartier. Voor het lopen hadden we een half uur nodig en tijdens het boarden konden we aansluiten in de rij. Bij de douane maakten we kennis met de eerste Marokkaan. Ingeborg gaf haar boardingkaart en hij zag dat we uit Nederland kwamen. Hij keek op een briefje en zegt "Honselaarsdijk". En niet ėėn keer maar veel keer. Op onze vraag of hij daar heeft gewoond, zei hij dat hij in Parijs woonde, Rabat was zijn geboorteplaats. Na nog een paar keer Honselaarsdijk te hebben gezegd, konden we doorlopen. We denken dat hij het gewoon leuk vond om te zeggen evenals "goede reis" en "tot ziens". Ik vind de A319 altijd een beetje raar vliegtuig. Hij is eigenlijk te kort en daardoor ziet hij er lomp uit. De commandante is een Franse dame en die ziet er niet lomp uit. Daarentegen zijn de stewardessen weer stewards. In het vliegtuig wordt alles in drie talen omgeroepen: Arabisch, Frans en Engels. We stijgen op naar het westen vanuit het koude Parijs; 12C. Een scherpe bocht naar links en de Seine was het laatste wat we nog even van Parijs zagen. Het is al 20 uur en onze magen beginnen de knorren. Ik ben benieuwd met welke Michelinsterren-maaltijd de Fransen ons gaan verwennen of zijn we al te laat voor een maaltijd? Er kwam gelukkig nog een maaltijd. Omdat er veel moslims aan boord waren, werden eerst de speciale maaltijden uitgedeeld. We konden wel een biertje en wijntje bij het eten krijgen. Veel bewolking boven Frankrijk en Spanje maar bij Malaga klaarde het op en kon je de kustlijn zien. De daling naar Rabat werd ingezet. Nog net op Koningsdag landden we in de Koningsstad Rabat.Veel gedoe bij de douane want op het papiertje hadden we niet de naam van de Riad ingevuld. Maar toen we de stempels in ons paspoort hadden, konden we door naar de bagageband, waar onze koffers al duizelig waren van het rondjes draaien. In de aankomsthal stond de taxichauffeur met een bordje met "MEINSTER" erop. Marokkanen zijn gek op mercedessen dat is na een paar minuten Marokko wel duidelijk. Een korte rit naar de medina en de laatste honderden meters lopen omdat het hier te smal is voor auto's. De eerste indrukken waren niet best maar het werd gelukkig steeds beter en meer verlicht. Onze Riad staat bij de markt die 's nachts nog open is. De taxichauffeur had ons naar de riad begeleid want dat hadden we anders niet gevonden. Het is een prachtig pand met een riant lange kamer. De eigenaar bracht ons mierzoete muntthee met een paar koekjes. Moe van het niets doen zijn we gaan slapen.