Medina van Fes

Voor vandaag hebben we een gids geregeld die ons door het doolhof, wat medina heet, gaat leiden. De afspraak was 10 uur maar een kwartier voor die tijd was hij al aanwezig. De route was vanaf het begin al onduidelijk dus ik heb maar niet geprobeerd om dat op een kaart bij te houden. Veel onbekende en leuke dingen heeft hij ons verteld maar ook wel een aantal open deuren. En zoals een gids betaamd, houdt hij ook zijn eigen zaakjes in de gaten. Een aantal hoogtepunten waren de leerlooierijen, madrassa en funduk of karavanserai. De leerlooierijen en leerververijen komen heel erg ouderwets over en het verhaal dat het in duivenpoep wordt gelooid komt een beetje onnozel over als je ammonia zo in de winkel kan kopen, maar ik ben geen expert. Het munttakje, wat je krijgt tegen de stank, is echt overdreven. Het stinkt in de medina veel erger. Het was leuk om naar te kijken maar het ziet er ook middeleeuws uit. Het ambacht gaat over van vader op zoon en er schijnt goed verdiend te worden. Volgens een 2de gids is het ook niet ongezond want hij kent de mensen die daar werken en een aantal zijn dik in de zeventig. Via de winkel werden we teruggebracht naar de gids. We besloten om niet één, twee, drie iets te kopen maar morgen terug te gaan. Ik zal vast verklappen dat het niet is gelukt de winkel terug te vinden. De gids vond het tijd worden om ons naar de ambachtslieden en hun winkels te brengen. Alles wat we hebben gezien was erg knap en kunstzinnig gemaakt. De ambachten worden doorgegeven van moeder op dochter en vader op zoon maar het moet wel je smaak zijn. Kosten nog moeite werden gespaard om ons aan net kopen te krijgen. We zijn in een weverij geweest, bij een pottenbakker, tapijten knoper, zalfjes maker en een brons tikker die bronzen borden versierd en theekannen ed. Nogmaals leuk om te zien maar niet onze smaak. Toen we de lunch in d'r medina ook niet wilde, had hij het helemaal gehad met ons, hoewel hij dat niet zei. In een iets verhoogd tempo gingen we terug naar de Riad. Voor ons was het prima want een wandeling van ruim drie uur maakt vermoeid. Even uitgerust en toen naar Bab Rcif waar we hebben gelunched. We zijn lang blijven zitten om te genieten van al het gedoe om ons heen. Een groep Slovenen, een agent die zijn fluitje het einde vond en alle andere reuring. Je kwam ogen en oren te kort. Op het dak van onze Riad kregen we lekkere muntthee en het lekkere koele briesje was heerlijk om in te zitten. Om 8 uur kregen we heerlijke Marokkaanse salade, couscous met 7 groenten en een heerlijk toetje. En laat ik de fles witte Marokkaanse wijn niet vergeten. Het was veel te veel om alles op te eten maar wel erg lekker. Wat restte van deze dag was dromen over alle nieuwe indrukken. Wat trouwens niet went, is de smerigheid en de stank op straat.