Volubilis en Meknes

Op deze vrijdag is het voor ons zondag en zijn de meeste dingen in Fes gesloten. Caroline, de eigenaresse van Riad dar Faracha, had ons al een trip voorgesteld maar dat vonden we veel te duur. Twee Italianen vonden het ook te duur maar door de taxi te delen hoefden we maar de helft te betalen en toen vonden wij het leuk om te doen. De Italianen vonden het ook leuk en zo konden we toch nog naar Volubilis en Meknes. In Haarlem had ik bedacht om een auto te huren maar ik denk dat het verstandig is om hier niet zelf auto te gaan rijden. En zo stond er dus om 9 uur een grote taxi met chauffeur op ons te wachten bij de Bab Rcif. Caroline had ook geregeld dat hij op de terugweg even langs het station zou rijden zodat wij onze kaartjes naar Marrakech vast konden kopen. De chauffeur sprak lovend over zijn koning die toch maar had bedacht om stuwmeren aan te leggen als waterreservoir en voor de electriciteit. Hij vertelde er niet bij dat door de enorme verdamping, in dit warme land, de verzilting ook gaat optreden. Op een uitzichtpunt met een aantal stalletjes mochten we de auto uit om foto's te maken van het stuwmeer. Bij een klein plaatsje waren veel ooievaarsnesten bij het drukste kruispunt; leuk om te zien. Vlak voor Volubilis had je een prachtig uitzicht op het gehele complex. Er stonden best wel een aantal bussen die ook hier naar toe gingen maar op het grote terrein viel dat niet zo op. Het drukst was het bij het damestoilet. Als je betaalde kreeg je een stukje wc-papier maar water om door te trekken was er niet. Volubilis is eigenlijk één grote ruïne. Alleen aan de ingang hebben ze iets gebouwd. Voor de rest hebben ze er nog heel veel niet aan gedaan terwijl dat wel de moeite waard is. Bij de ingang hebben we geen gids genomen en zijn zelf gaan wandelen. Er liggen prachtige mozaïek vloeren in de buitenlucht. Een wonder dat ze er na 2000 jaar nog goed uitzien. In Volubilis is veel gesloopt om Meknes op te bouwen. Bv. de marmeren pilaren van de Bab Mansour in Meknes komen uit Volubilis. Ook een ooievaar heeft zich een pilaar toegeëigend met een groot nest. We konden geen geschikte weg vinden naar onze taxi zodat we een kwartiertje te laat aankwamen. Het was inmiddels ook erg warm geworden en schaduw was er niet te vinden. Vanuit Volubilis reden we naar Moulay Idriss. Dit is een bekende plaats waar jaarlijks een festival wordt gehouden. De weg naar boven is eigenlijk alleen met gidsen te vinden maar wij kozen er voor om lekker op een terrasje te gaan zitten om naar het gedoe te kijken. Veel zwaar bepakte ezeltjes die naar boven gingen. Naast ons werd er brood uitgedeeld aan vooral oudere mensen maar sommige kregen niet, waarom was ons niet duidelijk. Meknes was onze volgende stop. Eerst bij een restaurant wat erg toeristische menu's serveerde. Wij hebben om een simpele kaart gevraagd evenals de Italianen. Dit was hun laatste dag in Marokko en morgen vlogen ze terug naar Verona. Ze woonde aan het Gardameer en moesten maandag weer gaan werken. Achter het restaurant stond het mausoleum van de gewelddadige bouwer van Meknes. Behalve stenen uit Volubilis zijn er ook lijken van de gebruikte slaven in de muur gemetseld als bouwmateriaal. Toch werd deze heerser geëerd met een mausoleum en het wordt druk bezocht. Toegang gratis maar daar wisten de bewakers wel een mouw aan te passen. Je moest wel je schoenen uit doen bij het mausoleum. Aan de overzijde werd een uit Syrië overgewaaide kunstvorm toegepast. Zilverdraadjes werden op een metalen plaat gehamerd. Daarna gaat alles de oven in en smelt het aan elkaar vast. Voor we zouden terugkeren naar Fes hadden we nog anderhalf uur voor onszelf. Door de warmte zijn we niet veel verder gekomen dan het plein en een terras. Op het plein was inmiddels een slangenbezweerder aan het werk gegaan. Op de terugweg ging gelukkig de airco in de auto aan. In de Riad eerst lekker gedouched en toen gelounched op het dak met een sterk drankje, olijven en wat knabbel dingen. Het diner was weer erg lekker en was deze keer een citroenkip.