Veel bekenden in Fes

1 mei 2014 - Fes, Fez, Marokko

Vanmorgen met de taxi naar het Koninklijk Paleis. Je mag er niet in maar er zijn wel mooie bronzen deuren. Wat foto's van de deuren, ons zelf en anderen gemaakt en toen naar de joodse wijk, Mellah. Mellah betekent zout en dat was waar de joden vroeger mee werkten. Bij aanvallen op Fes werden de gedode rovers onthoofd. Hun hoofd werd gezouten en op de stadsmuur gezet ter afschrikking. Toen we door de Mellah wandelde kwamen we Adil tegen. Adil is de kok van onze Riad. Hij verraste ons vanachter door te zeggen "restaurant madame et monsieur". Ik wuifde het weg zoals je dat met bijna alle Marokkanen doet. Toen hij naast ons kwam lopen herkenden we hem. Hij wees ons de weg naar de tuin. Vlak voor de tuin zaten er in de gaten in de muur, die worden gebruikt om steigers tegenaan te zetten, allemaal nesten van een groot soort zwaluw. Wat foto's proberen te maken maar dat viel niet mee. Ze waren ook niet blij met ons en dat lieten ze merken door langs je te scheren en met de punt van de vleugel mijn haar te raken. In de tuin even in de schaduw gezeten en genoten van de bloemen en mensen. De Belgen uit ons hotel kwamen ook nog even langs. Via het grote plein, met slangenbezweerder, zijn we naar de Bab Boujeloud gelopen. Deze poort bevindt zich aan de andere kant van de medina dan onze Riad. Vlakbij deze Bab hadden wij een goed restaurant aangeprezen gekregen. Het was te herkennen aan de eigenaar met een wit jasje en grijs haar en dat kon niet missen. Maar in plaats van 3 tafeltjes stonden er 2 tafeltjes. We zaten nog maar net toen de eigenaresse en haar moeder en kinderen naast ons kwamen zitten. Dan moet het wel een goede tip zijn. We zaten op een prachtig punt en konden alle langstrekkende autochtonen en toeristen mooi bekijken. We dachten iets kleins te bestellen maar dat viel weer tegen en was veel te veel. Het was ook een goede tip van de gids om vanaf dit punt te gaan lopen omdat je dan de heuvel afloopt. Het leek de Grote Houtstraat wel zoveel winkeltjes waren er. Het viel erg mee met lastig gevallen worden en we hebben al aardig door hoe we dat moeten stoppen. Onderweg nog een prachtige medrassa bezocht. Ingeborg is op zoek gegaan naar een kleine dokterskoffer van een lichte kleur. We zijn de Talaa Kebira helemaal afgelopen om naar een andere looierij te gaan dan waar we met de gids waren geweest. Deze was groter maar de tas die Ingeborg zocht, hadden ze wel maar in de verkeerde kleur. Geen probleem want zijn vader had een grote voorraad. Eenmaal bij zijn vader was zijn vader zijn broer geworden en stonden wij met smart op de rest van de familie te wachten. Ook hier niet de bewuste tas. Toen naar de winkel waar we met de gids waren geweest maar die was echt niet te vinden voor ons. Hier kregen we een meeloper die irritant werd en op een gegeven ogenblik ben je meer met de meeloper bezig dan met de winkel; omgedraaid, dat werkt erg goed. We werden moe en zijn verder heuvelafwaarts naar de Riad gelopen. Lekker even op bed liggen bijkomen en we zitten nu aan de muntthee op het dak terwijl ik dit zit te schrijven. En we zijn in afwachting van, naar verwachting, weer een heerlijke maaltijd. Alle bekenden, die we onderweg tegenkwamen, zijn inmiddels ook weer terug in de Riad.

Foto’s

1 Reactie

  1. Truus en Mees:
    2 mei 2014
    Elke keer mooi verhaal en foto's! Doorgaan met genieten zonder meelopers.